XML English Abstract Print


دانشگاه ارومیه ، n_hesar@yahoo.com
چکیده:   (259 مشاهده)
سندرم متقاطع فوقانی از شایع ترین اختلالات بالاتنه است که با 65-45 درصد از دردهای شانه مرتبط است. هدف از این تحقیق بررسی اثر تمرینات اصلاحی متمرکز بر عکس العمل­ های زنجیره ­ای، بر وضعیت کتف، حس عمقی و ثبات عملکردی شانه دانش آموزان دختر دارای سندرم متقاطع فوقانی بود. 30 نفر از دانش آموزان دختر 14تا 18 سال شهرستان ارومیه که دارای ناهنجاری مذکور بودند به صورت هدفمند انتخاب و بصورت تصادفی به دو گروه تجربی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. از متر نواری برای ارزیابی فاصله بین نقطه میانی استرنوم به برجستگی کوراکوئید و فاصله خلفی جانبی آکرومیون به بخش مهره­ای توراسیک (وضعیت کتف)، فلکسومتر لیتون جهت اندازه­گیری حس عمقی، از آزمون Y به منظور ارزیابی عملکرد اندام فوقانی و برای سنجش زاویه سر و شانه به جلو و کایفوز (سندرم متقاطع فوقانی) بترتیب از گونیامتر، متر نواری و خط کش منعطف استفاده گردید. تمر­ینات اصلاحی نیز بر مبنای نظریه عکس العمل زنجیره ­ای بکار گرفته شد. از آزمون t مستقل و وابسته بترتیب برای مقایسه میانگین­ های بین گروهی و درون گروهی استفاده شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تمرینات اصلاحی بر وضعیت کتف، حس عمقی و ثبات عملکردی شانه دانش­آموزان دختر داری سندرم متقاطع فوقانی تاثیر معناداری داشته، لذا تمرینات اصلاحی متمرکز بر عکس العمل زنجیره ­ای احتمالاً بتواند بر متغیرهای بیان شده در دانش­آموزان دارای سندرم متقاطع فوقانی موثر باشد.
     
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: آسیب شناسی و حرکات اصلاحی
دریافت: 1401/9/4 | پذیرش: 1402/6/29

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به پژوهش در طب ورزشی و فناوری است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2023 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Medicine and Technology

Designed & Developed by : Yektaweb