برگشت به فهرست مقالات | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


گروه علوم‌ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران ، maliheh_ardakani@yahoo.com
چکیده:   (1875 مشاهده)
مقدمه: به­نظر می­رسد که تمرینات هوازی در آب به دلیل نیروی مقاومتی بیشتر در مقایسه با محیط خشکی، بر ارتقا عوامل آمادگی حرکتی موثرتر باشد، بر همین اساس هدف از این مطالعه مقایسه اثر تمرین هوازی در آب و خشکی بر آمادگی حرکتی دختران غیرفعال است.
روش­شناسی: تعداد 30 نفر دختر غیرورزشکار (25-18سال) به­طور تصادفی به دو گروه 15 نفری آب و خشکی تقسیم شدند. آزمودنی­ها، به مدت شش هفته، 3جلسه در هفته، و 45 تا 60 دقیقه در هر جلسه با 60 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب، به فعالیت هوازی پرداختند. پیش و پس از اجرای فعالیت هوازی، توان انفجاری توسط پرش عمودی (سارجنت)، چابکی توسط تست 9×4، سرعت عکس­العمل توسط دستگاه Reaction time، و تعادل ایستا توسط دستگاه Static balance محاسبه گردید. جهت مقایسه­ی پیش و پس آزمون، و مقایسه­ی نتایج پس آزمون در آب و خشکی از تحلیل واریانس یک سویه، با سطح 05/0p، استفاده شد. تست آماری توسط SPSS نسخه 20 اجرا، و نمودارها توسط اکسل2013 رسم گردیدند.
یافته­ها: پس از اجرای شش هفته فعالیت هوازی (در آب و خشکی) در مقایسه با پیش از فعالیت، مقادیر توان انفجاری(001/0=p)، چابکی(001/0=p) و تعادل ایستا(003/0=p)، بهبود معنی­داری یاقت، در حالی­که مقایسه­ی گروه­های تمرینی در آب و خشکی، تفاوت معناداری را، نشان ندادند (05/0p>).
نتیجه­گیری: به­نظر می­رسد که اجرای شش هفته فعالیت هوازی در آب و خشکی بر توان انفجاری، چابکی و تعادل ایستا موثر، اما بر سرعت عکس­العمل موثر نباشد، نیز بین این دو محیط، تفاوتی وجود ندارد.
واژه‌های کلیدی: آمادگی حرکتی، آب، خشکی
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزشی
دریافت: 1402/10/21 | پذیرش: 1402/11/30

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.