AU - Amir Sasan, Ramin AU - Aziz Beigi, Kamal AU - Mirzaei, Bahman AU - Parsafar, Khorshid TI - The effect of exercise status on response of homocysteine and insulin resistance to aerobic exercise in postmenopausal obese women PT - JOURNAL ARTICLE TA - Research-in-Sport-Medicine-and-Technology JN - Research-in-Sport-Medicine-and-Technology VO - 14 VI - 11 IP - 11 4099 - http://jsmt.khu.ac.ir/article-1-174-fa.html 4100 - http://jsmt.khu.ac.ir/article-1-174-fa.pdf SO - Research-in-Sport-Medicine-and-Technology 11 AB  - در زنان یائسه میزان هموسیستئین و مقاومت به انسولین به‌دلیل کاهش سطح استروژن، کم‌تحرکی و افزایش وزن بالا می‌رود که باعث افزایش بیماری‌های قلبی-‌عروقی می‌شود. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر سابقۀ تمرین هوازی بر پاسخ هموسیستئین و مقاومت به انسولین نسبت به فعالیت هوازی در زنان فعال و غیرفعال چاق یائسه بود. به‌همین منظور، 21 زن چاق یائسه با دامنۀ سنی 65- 48 به‌طور داوطلبانه در تحقیق همکاری کردند و در دو گروه فعال (11n=) و غیرفعال (10n= ) قرار داده شدند. یک جلسه فعالیت هوازی پس‌از 10 ساعت ناشتایی، با انجام دو مرحله خون‌گیری قبل و بعد از آزمون پیاده‎روی بریسک با 75-70 ‏درصد ضربان قلب بیشینه صورت ‌گرفت. نتایج نشان داد که سطح پایۀ‌ هموسیستئین (003/0p=) و مقاومت به انسولین (003/0p=) در گروه زنان فعال به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه غیرفعال کمتر است. با وجود این، پاسخ هموسیستئین در زنان فعال از مقدار بیشتری نسبت به گروه غیرفعال برخوردار است (028/0p=). هرچند تفاوت معنی‌داری در پاسخ مقاومت به انسولین نسبت به آزمون بریسک در دو گروه مشاهده نشد (05/0p>)، می‌توان گفت فعالیت بدنی منظم سبب بهبود سطح هموسیستئین و مقاومت به انسولین در زنان یائسه چاق می‌شود، ولی یک جلسه فعالیت هوازی با شدت متوسط نمی‌تواند بر مقاومت به انسولین تأثیر گذارد، هرچند پاسخ هموسیستئین نسبت به فعالیت هوازی در گروه فعال بیشتر بود. به نظر می‌رسد رفتار این دو متغیر نسبت به فعالیت هوازی متفاوت است CP - IRAN IN - LG - eng PB - Research-in-Sport-Medicine-and-Technology PG - 53 PT - Research YR - 2016