مطالعۀ حاضر به بررسی تأثیر شیب­های مختلف پاشنه بر زوایای مکانیکی لومبو­ساکرال و ثبات آن در افراد مبتلا به کمردرد مکانیکال و افراد سالم می­پردازد. این مطالعۀ مورد – شاهدی، 38 زن (18 نفر مبتلا به کمردرد، 20 نفر سالم) در بیمارستان امام­­خمینی شهر ساری مطالعه کرد. پس از ثبت اطلاعات دموگرافیک، 3­ رادیوگرافی لترال درحالت ایستاده ­روی شیب­های (صفر، 3/7+ و3/7- درجه) برای تعیین زوایای شیب­ ساکروم، لومبوساکرال، افقی ساکروم و لوردوز سگمنتال و بررسی ثبات کمری تهیه شد. نتایج نشان داد ایستادن روی شیب‌های مختلف بر زوایای بیومکانیکی ناحیۀ لومبوساکرال هر یک از دو گروه سالم و کمردردی و در مقایسۀ دو گروه با هم تأثیر معنی‌داری نداشت (0/05≤p). در مبتلایان به کمردرد، ثبات کمری نسبت به افراد سالم کمتر بود و میزان بی‌ثباتی در مقایسۀ بین دو گروه، هنگام ایستادن روی شیب منفی (0/009=p)، مثبت (0/023=p) و صفر (0/004=p) همچنان معنی‌دار بود، هرچند اختلاف معنی‌داری در ثبات کمری دو گروه سالم و کمردرد در زمان ایستادن روی
شیب‌های مختلف دیده نشد (0/05≤p). چنین به‌نظر می‌رسد که افراد مبتلا به کمردرد، غالباً از بی‌ثباتی ستون فقرات رنج می‌برند و این بیماری با استفاده از شیب‌های مختلف پاشنه جبران نمی‌شوند.