یکی از عواملی که الگوهای پرش-فرود را تحت تأثیر قرار میدهد خستگی است که از اجزای اجتنابناپذیر ورزش است. هدف این مطالعه بررسی تأثیر خستگی
22 سال، وزن ± بود. 41 نفر از دانشجویان پسر )میانگین سنی 2 )LESS( عملکردی ناشی از فعالیت بر مکانیک فرود و ازطریق سیستم امتیازدهی خطای فرود
471 ( که 2 تا 1 جلسه در هفته ورزش میکردند، داوطلبانه در تحقیق حاضر مشارکت کردند و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل ± 86/3±7/2 و قد 1
تقسیم شدند. اثر متغیر مستقل خستگی ناشی از فعالیت مشابه با وضعیت تمرین یا مسابقه )پروتکل خستگی عملکردی 8 ایستگاهی( بر متغیر وابسته مکانیک فرود
.)P<0/ مان ویتنی تجزیه و تحلیل شد ) 05 -U ازطریق پیشآزمون-پسآزمون بررسی شد. دادههای پژوهش با استفاده از از آزمون تی مستقل و آزمون غیرپارامتریک
و آسیب است. همچنین مشخص شد که اثر خستگی بر کاهش میزان فلکشن زانو )P=0/ نتایج مبین وجود ارتباط میان بروز خستگی و تضعیف مکانیک فرود ) 02
با توجه به یافتههای تحقیق حاضر، خستگی عملکردی ناشی از ورزش میتواند موجب .)P=0/ در لحظه اولین برخورد با زمین معنیدار بوده است ) 022
دگرگونساختن مکانیک فرود شود و احتمال وارد آمدن فشار به مفاصل اندام تحتانی، بهویژه زانو، و درنتیجه خطر وقوع آسیبدیدگی را در این مفاصل افزایش دهد.