با توجه به نقش پا در  تشکیل سطح اتکای بدن در هنگام ایستادن به­عنوان یک مؤلفۀ مهم بیومکانیکی در حفظ تعادل بدن، هر گونه تغییر در ساختار آناتومیکی طبیعی پا می­‌تواند بر کنترل تعادل بدن مؤثر باشد.  هدف مطالعه حاضر، مقایسه عملکرد تعادلی ایستا در بین نوجوانان با ساختار متفاوت پا بود. 60 دختر نوجوان در سه گروه با ساختار پای پرونیت، سوپی­نیت و طبیعی به­‌عنوان آزمودنی شرکت کردند. برای مشخص ­کردن نوع ساختار پای آزمودنی­‌ها از روش افتادگی استخوان ناوی[1] استفاده شد. برای سنجش عملکرد تعادل ایستا از سیستم شمارش تعداد خطای بالانس در دو سطح سفت و نرم استفاده شد (05.0P<). نتایج نشان داد که بر روی سطح سفت گروه پای پرونیت و گروه پای طبیعی از عملکرد تعادلی نسبتاً مشابهی برخوردار هستند. اما در سطح نرم، گروه پای طبیعی، عملکرد بهتری در مقایسه با گروه پای پرونیت داشت. گروه پای سوپی‌نیت بر روی هر دو سطح سفت و نرم عملکرد تعادلی ضعیف‌­تری در مقایسه با دو گروه دیگر نشان داد. نتایج این مطالعه نشان داد که وجود تغییرات در ساختار آناتومیکی پا می­‌تواند بر عملکرد تعادلی ایستا مؤثر باشد.